ديدگاهمون نسبت به مرگ

لباس مشکی می پوشیم و براش مراسم تشیع ،سه روز،چهلم،چهار ماه و سالگرد برای گرامی داشتن یادشان میگیریم و به هر مناسبتی به قبورشان سر میزنیم..

تلوبزیون هم که نگاه میکنیم توی سریالها یا سایر برنامه هاش همینطوره..

اما در شهر ما مردمانی زندگی می کنن که به راحتی مرگ عزیزشان را می پذیرن،با لباس سفید بدون حضور زنان تشیع می کنن،هیچ پارچه سیاه رو بر در و دیوار خانه نصب نمی شه،گریه  و زاری نمی کنن،اون رو امانتی میدونن که برای مدتی به زمین اومده بود و همون که اون رو به زمین اورد خودش هم برده و ناراحتی نداره..

فک می کنم ما هم باید بتونیم نگاهمون رو به مرگ نزدیکانمون عوض کنیم و در این راستا نقش صدا و سیما هم بی تاثیر نیست..